John Quigley, hoogleraar internationaal en vergelijkend recht aan de Ohio State University, en Munir Nuseibah, academicus en mensenrechtenadvocaat aan de Universiteit van Jeruzalem, spraken met Anadolu Agency over de herstelbetalingsverplichtingen van Israël onder het internationaal recht en de mechanismen van het wederopbouwproces.

Professor Quigley verklaarde dat Israël primair verantwoordelijk is en voegde eraan toe: "Staten die medeplichtig zijn aan de schendingen door Israël zullen ook aansprakelijk worden gesteld. Dit omvat ten eerste de VS, ten tweede Duitsland en mogelijk een paar andere landen."

Quigley benadrukte dat Israël op twee manieren juridisch aansprakelijk is en zei: "Als bezettende macht heeft Israël de plicht om de levens van de inwoners van Gaza te beschermen, en het heeft deze plicht hier zeer ernstig geschonden. Deze schendingen hebben gevolgen, zoals de verplichting tot compensatie."

Israël primair verantwoordelijk

Quigley wees erop dat Israël’s internationale verantwoordelijkheid compensatie vereist en zei: "We kunnen een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof verwachten die Israël om compensatie vraagt. De volgende vraag zal zijn hoe deze uitspraak ten uitvoer zal worden gelegd."

Quigley merkte op dat de zaak mogelijk voor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zou kunnen komen en zei:

"Volgens het VN-Handvest zou Zuid-Afrika deze procedure tegen Israël in de Veiligheidsraad kunnen inroepen. Dit zou uiteraard stuiten op het probleem dat de Veiligheidsraad opereert op basis van het vetorecht van de permanente leden. Van de VS mag worden verwacht dat zij elke resolutie tegen Israël in de Veiligheidsraad vetoën."

Aan de hand van historische voorbeelden merkte Quigley op dat de Duitse herstelbetalingen aan het einde van de Eerste Wereldoorlog als voorbeeld zouden kunnen dienen: "Ik denk dat er druk op Israël kan worden uitgeoefend door de gezamenlijke inspanningen van andere staten, via de VN, of anderszins."

Compensatie voor de schade is onmogelijk

Quigley benadrukte de ernst van de schade in Gaza en zei: "Er zijn een vergelijkbaar aantal mensen die de rest van hun leven fysiek en mentaal beschadigd zullen zijn. Velen van hen zijn kinderen. De schade die aan deze mensen wordt toegebracht, is zo groot dat er geen realistische manier is om die te compenseren."

Quigley sprak over de fysieke schade en zei: "Niet alleen de gebouwen, maar ook de verwoesting van het land met al die betonnen stukken. De schoonmaak. Gaza zal zichzelf lange tijd niet kunnen voeden, terwijl het voorheen zelfvoorzienend was in voedsel. Hoe Gaza weer in voedselonafhankelijkheid kan worden gebracht, is onder deze omstandigheden erg moeilijk."

Quigley herinnerde eraan dat de VS ook medeplichtig is aan Israël en zei: "De VS heeft een juridische verantwoordelijkheid die vergelijkbaar is met die van Israël, en de VS beschikt over financiële middelen om ten minste gedeeltelijke compensatie te bieden."

Nuseibah: De staat heeft drie soorten verantwoordelijkheden

Nuseibah, academicus en mensenrechtenadvocaat aan de Universiteit van Jeruzalem, stelde dat een staat volgens het internationaal recht, wanneer hij zijn wettelijke verplichtingen niet nakomt of het internationaal recht schendt, de verantwoordelijkheid heeft om de schade die door die schending is veroorzaakt, te herstellen.

Hij merkte op: "Ten eerste heeft elke staat de verantwoordelijkheid om de illegale handeling te stoppen. Ten tweede heeft elke staat die het internationaal recht schendt de verantwoordelijkheid om garanties te bieden dat deze schendingen zich niet zullen herhalen, zodat deze schendingen nooit meer zullen plaatsvinden. Ten derde moet de staat de schade erkennen."

Israël en de ondersteunende staten zijn verantwoordelijk

Onder verwijzing naar rapporten van VN-experts, speciale rapporteurs en de VN-onderzoekscommissie, merkte Nuseibah op: "Als al deze informatie wordt geanalyseerd, lijkt het er zeker op dat Israël de eerste staat is die verantwoordelijk is voor het stoppen van de actie, het voorkomen van herhaling en het herstellen van de schade door middel van alle vormen van compensatie, inclusief de wederopbouw van Gaza."

Nuseibah benadrukte dat Israël niet als enige verantwoordelijk is en zei dat hoewel Israël verantwoordelijk is voor het herstellen van alle schade in Gaza, er andere partijen zijn die het internationaal recht hebben geschonden.

Nuseibah benadrukte dat de VS wapens aan Israël levert en dat Israël Palestina met deze wapens bombardeert. Hij zei: "Dit soort steun schept ook verantwoordelijkheid. Als je wapens levert aan een staat die oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide pleegt, dan ben je ook verantwoordelijk voor je bijdrage."

De VN houdt sinds 1948 gegevens bij over de Israëlische herstelbetalingen.

Over de juridische mechanismen voor het verkrijgen van herstelbetalingen merkte Nuseibah op dat de genocidezaak die Zuid-Afrika tegen Israël heeft aangespannen een mechanisme is waarmee herstelbetalingen kunnen worden verkregen, en dat het cruciaal is dat niet alleen de staat Palestina, maar ook andere staten, herstelbetalingen kunnen verkrijgen.

Nuseibah stelde dat er diplomatieke mogelijkheden zijn voor compensatie voor de verwoestingen in Gaza en vervolgde:

Nuseiba legde uit dat de VN ook gegevens bijhouden over de herstelbetalingen waarvoor Israël verantwoordelijk is voor de muur die het sinds 2002 in het bezette Palestijnse gebied heeft gebouwd, en verwees daarbij naar het advies van de rechtbank uit 2004 waarin werd gesteld dat Israël de schade moet herstellen.

Nuseiba verklaarde dat Israël de aangerichte schade nooit heeft hersteld en benadrukte de noodzaak van internationale druk om Israël te dwingen zich aan het internationaal recht te houden.