POLITIEK
2 min lezen
Verslaggevers uit verschillende landen beschouwen de verkiezingen als meer dan lokaal nieuws
De Nederlandse verkiezingscampagne heeft de afgelopen weken aanzienlijke internationale belangstelling getrokken, met televisiezenders en kranten uit Duitsland, België, het Verenigd Koninkrijk en elders die erover berichtten.
Verslaggevers uit verschillende landen beschouwen de verkiezingen als meer dan lokaal nieuws
Internationale media volgen Nederland omdat de uitkomsten trends kunnen laten zien in Europees populisme. / Foto: Reuters
30 oktober 2025

Valentina Brina van het Italiaanse persbureau ANSA reisde rechtstreeks vanuit Brussel naar Nederland. Ze merkt op dat Italianen weinig kennis hebben van de Nederlandse politiek en doorgaans alleen Geert Wilders en Frans Timmermans herkennen.

Brina verwachtte dat onderwerpen als Gaza en klimaat belangrijker zouden zijn, maar ze beschouwt migratie als een belangrijk aandachtspunt in de Nederlandse campagne en merkt op dat de toon van de discussies harder wordt – vergelijkbaar met de Italiaanse aanpak, waar partijen feller vijandig zijn.

Johannes Perterer van de Oostenrijkse omroep ORF ziet Wilders als een voorbeeld voor rechtspopulisten in Oostenrijk; de omstandigheden in Nederland weerspiegelen de trends in zijn eigen FPÖ.

Perterer merkt op dat de PVV mogelijk nog steeds uitgesloten blijft van een coalitie, omdat talloze partijen de mogelijkheid tot samenwerking hebben geschrapt. Hij noemt ook de opkomst van door AI gegenereerde beelden als indicator van groeiende polarisatie.

Sachiyo Sugita uit Japan volgt de verkiezingen vanwege mogelijke gevolgen voor de steun aan Oekraïne en de defensiekeuzes van de NAVO.

Haar opmerking over het grote aantal betrokken partijen – 27 op de lijst – benadrukt de diversiteit en vrijheid die er voor internationale waarnemers in de Nederlandse politieke arena heerst.

Kortom, internationale media volgen Nederland niet alleen vanwege het interne machtsconflict rond Wilders, maar ook omdat de uitkomsten trends kunnen laten zien in Europees populisme, migratie- en veiligheidsstrategieën en mondiale verhoudingen.